Jakie testy słuchu są wykonywane u noworodków?
Badanie słuchu u noworodków jest kluczowym etapem diagnostycznym, który pozwala na wczesne wykrycie problemów ze słuchem. Słuch jest niezwykle istotnym zmysłem, który wpływa na rozwój mowy, naukę oraz interakcje społeczne dziecka. W Polsce, od 2002 roku, noworodki objęte są programem przesiewowych badań słuchu, które mają na celu szybkie zdiagnozowanie wszelkich nieprawidłowości. W tym artykule przyjrzymy się najpopularniejszym testom słuchu przeprowadzanym u noworodków, ich przebiegowi oraz znaczeniu.
1. Przesiewowe badanie słuchu noworodków
Wszystkie noworodki w Polsce mają wykonywane przesiewowe badanie słuchu w pierwszych dniach życia. Zwykle przeprowadza się je w drugiej dobie życia, co pozwala na szybkie wykrycie problemów. Badanie to jest bezbolesne, nieinwazyjne i odbywa się w specjalnym, cichym pomieszczeniu, aby nie zakłócać wyników testu. Wykorzystywana jest technologia otoemisji akustycznej (OAE), która pozwala na wykrycie wszelkich nieprawidłowości w uchu środkowym i wewnętrznym.
- Otoemisja akustyczna (OAE): Polega na wprowadzeniu do ucha dziecka sondy, która emituje dźwięki. Jeśli struktury ucha wewnętrznego funkcjonują prawidłowo, sonda rejestruje odpowiedzi akustyczne, które wskazują na obecność słuchu. Wynik pozytywny oznacza brak problemów z słuchem.
- Wynik negatywny: W przypadku wyniku negatywnego, dziecko zostaje skierowane na dalsze badania diagnostyczne, takie jak tympanometria czy ABR.
Testy te są szczególnie ważne, ponieważ pozwalają na wczesne wykrycie problemów, które mogłyby wpływać na rozwój mowy i zachowanie dziecka w późniejszych latach życia.
2. ABR – Badanie potencjałów słuchowych wywołanych
Jeżeli wynik przesiewowego badania OAE jest nieprawidłowy, konieczne jest wykonanie kolejnego badania – ABR (Auditory Brainstem Response). Jest to bardziej zaawansowana technika, która pozwala na ocenę reakcji nerwów słuchowych na bodźce dźwiękowe. Badanie to ocenia, czy sygnały dźwiękowe dotarły prawidłowo do mózgu dziecka. Podczas testu, do skóry dziecka przymocowywane są elektrody, które rejestrują bioelektryczne odpowiedzi na bodźce akustyczne. Badanie to przeprowadza się zazwyczaj w stanie snu dziecka, aby minimalizować ruchy. Wynik badania pozwala na ocenę stopnia uszkodzenia słuchu, jeśli takie występuje. Jest to kluczowa metoda w diagnostyce głuchoty i poważnych uszkodzeń słuchu u noworodków.
3. Tympanometria – Badanie przewodnictwa dźwięku
Badanie tympanometryczne jest kolejnym etapem diagnostycznym, który pozwala ocenić funkcjonowanie ucha środkowego. Podczas tympanometrii do ucha dziecka wprowadzany jest delikatny, zmieniający ciśnienie dźwięk. W ten sposób sprawdzana jest elastyczność błony bębenkowej oraz przewodnictwo dźwięku w obrębie ucha środkowego. Wyniki tego badania są szczególnie pomocne w diagnozowaniu schorzeń, takich jak zapalenie ucha czy płyn w uchu środkowym, które mogą wpływać na wynik testu słuchu. Tympanometria nie wymaga żadnych specjalnych przygotowań ze strony dziecka i jest szybka oraz bezbolesna. Umożliwia również wykluczenie problemów mechanicznych w obrębie ucha środkowego, które mogłyby zakłócać przesiewowe badanie słuchu.
4. Badanie słuchu w ośrodkach audiologicznych
W przypadku, gdy wstępne badania wykazują podejrzenie problemów ze słuchem, dziecko zostaje skierowane do specjalistycznych ośrodków audiologicznych. Tam wykonuje się szczegółowe badania, takie jak audiometria czy badania behawioralne, które pozwalają na precyzyjne określenie rodzaju i stopnia uszkodzenia słuchu. Wczesna diagnoza jest niezbędna, aby rozpocząć odpowiednią rehabilitację i protezowanie słuchu. W tych ośrodkach przeprowadzane są również dodatkowe testy, takie jak badanie reakcji na dźwięki o różnych częstotliwościach oraz określanie próg słyszenia. Na tej podstawie lekarze mogą opracować indywidualny plan leczenia i rehabilitacji dziecka. Warto podkreślić, że wczesne wykrycie problemów ze słuchem daje dziecku szansę na prawidłowy rozwój mowy i umiejętności komunikacyjnych, co ma ogromne znaczenie dla jego przyszłości.
Najczęstsze przyczyny problemów ze słuchem u niemowląt
Problemy ze słuchem u niemowląt to poważne wyzwanie, które może znacząco wpłynąć na rozwój dziecka. Wczesne wykrycie wad słuchu jest kluczowe, ponieważ umożliwia szybkie podjęcie działań, które mogą pomóc w poprawie jakości życia malucha. W tym artykule przedstawiamy najczęstsze przyczyny problemów ze słuchem u niemowląt, w tym czynniki wrodzone, infekcje, czynniki zewnętrzne oraz inne zaburzenia, które mogą wpływać na zdolność słyszenia dziecka.
1. Czynniki wrodzone
Wrodzone problemy ze słuchem u niemowląt są często wynikiem genetyki. Geny przekazywane przez rodziców mogą powodować wady słuchu, które mogą występować w różnych formach i nasileniach. Wiele z tych wad jest dziedzicznych, co oznacza, że rodzice mogą być świadomi ryzyka, jeśli mają w rodzinie przypadki niedosłuchu. Najczęściej występujące czynniki to:
- Niedosłuch dziedziczny: Może występować zarówno jako wada izolowana, jak i w połączeniu z innymi zaburzeniami, takimi jak wady wzroku czy problemy z rozwojem twarzoczaszki.
- Uszkodzenia genetyczne: Często powodują całkowitą głuchotę lub częściowy niedosłuch, który może ujawniać się w różnym wieku dziecka.
2. Infekcje w czasie ciąży
Choroby matki, które wystąpią w czasie ciąży, mogą znacząco wpłynąć na rozwój narządu słuchu u płodu. Infekcje wirusowe oraz bakterialne, którym matka może być narażona, mogą prowadzić do wrodzonych wad słuchu u dziecka. Do najczęstszych zakażeń, które stanowią ryzyko dla słuchu niemowląt, należą:
- Różyczka: Wirus różyczki, który może przenikać przez łożysko, jest jednym z najbardziej niebezpiecznych dla rozwoju słuchu dziecka. Wczesne zakażenie może prowadzić do poważnych wad wrodzonych, w tym głuchoty.
- Ospa wietrzna, świnka, odra: Infekcje te mogą wywołać uszkodzenia wewnętrznego ucha, prowadząc do problemów ze słuchem.
- Inne wirusy: Przebycie chorób takich jak opryszczka czy półpasiec w czasie ciąży może uszkodzić komórki odpowiedzialne za przekazywanie dźwięków do mózgu.
3. Czynniki toksyczne i zanieczyszczenia
Podczas ciąży, matka może być narażona na różnorodne czynniki toksyczne, które mogą wpłynąć na rozwój słuchu dziecka. Należy do nich szereg substancji chemicznych, w tym:
- Alkohol i nikotyna: Spożywanie alkoholu i palenie papierosów przez matkę w czasie ciąży może prowadzić do uszkodzenia układu nerwowego dziecka, w tym jego narządu słuchu.
- Substancje chemiczne: Wiele substancji chemicznych, takich jak rtęć, ołów, arszenik czy substancje zawarte w rozpuszczalnikach, może uszkodzić komórki słuchowe u dziecka, prowadząc do trwałej utraty słuchu.
- Niedobory i nadmiar witamin: Zbyt mała lub zbyt duża ilość niektórych witamin, zwłaszcza witaminy A i D, również może wpływać na rozwój słuchu u niemowląt.
4. Uszkodzenia okołoporodowe
Okres okołoporodowy to czas, w którym dziecko jest najbardziej narażone na różnorodne czynniki mogące uszkodzić jego narząd słuchu. Niedotlenienie, przedwczesny poród, niska masa urodzeniowa czy komplikacje podczas porodu mogą prowadzić do poważnych zaburzeń słuchu. Do najczęstszych przyczyn problemów ze słuchem związanych z okresem okołoporodowym należą:
- Niedotlenienie: Niedostateczny dostęp tlenu do organizmu dziecka podczas porodu może uszkodzić struktury słuchowe.
- Wcześniactwo: Dzieci urodzone przed czasem są bardziej narażone na rozwój zaburzeń słuchu z powodu niedostatecznie rozwiniętych narządów.
- Zamartwica: Często wiąże się z uszkodzeniem słuchu, zwłaszcza gdy dziecko wymaga intensywnej terapii tuż po urodzeniu.
5. Problemy zdrowotne wczesnodziecięce
Po narodzinach, niemowlęta mogą być narażone na różne infekcje, które również mogą prowadzić do uszkodzeń słuchu. Należy do nich m. in. zapalenie ucha środkowego, które w wyniku nieleczonych infekcji może prowadzić do trwałego niedosłuchu. Dzieci, które często cierpią na infekcje górnych dróg oddechowych, są bardziej podatne na problemy ze słuchem. Warto także zwrócić uwagę na:
- Infekcje górnych dróg oddechowych: Przewlekłe infekcje mogą prowadzić do zapalenia ucha środkowego, które może uszkodzić bębenek i inne części ucha.
- Powikłania po chorobach zakaźnych: Takie choroby jak świnka, różyczka, odra czy ospa wietrzna mogą prowadzić do utraty słuchu w wyniku uszkodzenia struktury ucha.
Wczesna interwencja w przypadku problemów ze słuchem u noworodka – dlaczego jest tak ważna?
Wczesna diagnoza problemów ze słuchem u noworodków jest kluczowym elementem w zapobieganiu długotrwałym komplikacjom związanym z rozwojem mowy i komunikacji. Gdy badanie słuchu noworodka wykazuje nieprawidłowości, nie należy czekać, ale natychmiast podjąć odpowiednie kroki. Im szybciej podejmie się interwencję, tym większe szanse na skuteczne leczenie i minimalizowanie wpływu problemu na dalszy rozwój dziecka. Wczesna interwencja nie tylko pozwala na poprawę jakości życia dziecka, ale również wspiera jego rozwój społeczny i edukacyjny.
Dlaczego wczesna interwencja jest tak ważna?
Noworodki i niemowlęta mają ogromne możliwości adaptacyjne w pierwszych miesiącach życia, co sprawia, że interwencja w tym okresie może znacząco wpłynąć na przyszłe umiejętności językowe i komunikacyjne dziecka. Badania pokazują, że dzieci z problemami ze słuchem, które nie otrzymują odpowiedniej pomocy w odpowiednim czasie, mogą napotkać poważne trudności w nauce mowy i komunikacji, a także rozwijać problemy społeczne. Wczesna diagnoza umożliwia nie tylko wykrycie problemu, ale także rozpoczęcie leczenia i terapii w odpowiednim czasie.
Korzyści płynące z wczesnej diagnozy i interwencji
Wczesna interwencja w przypadku problemów ze słuchem u noworodka wiąże się z wieloma korzyściami, w tym:
- Szybka diagnoza i leczenie: Wczesne wykrycie niedosłuchu pozwala na szybkie podjęcie działań terapeutycznych, które mogą znacząco poprawić zdolności komunikacyjne dziecka.
- Minimalizacja ryzyka opóźnienia w rozwoju mowy: Dzieci, które nie słyszą prawidłowo, mogą napotkać trudności w nauce mowy, co może prowadzić do problemów w edukacji i życiu codziennym. Interwencja w pierwszych miesiącach życia daje im szansę na pełny rozwój językowy.
- Lepszy rozwój społeczny: Dzieci z problemami ze słuchem, które zaczynają terapię w młodym wieku, mają lepsze szanse na integrację z rówieśnikami i pełne uczestnictwo w życiu społecznym.
- Optymalizacja jakości życia: Wczesna interwencja może zmniejszyć obciążenia emocjonalne i społeczne zarówno dla dziecka, jak i dla rodziny, poprawiając komfort życia.
Metody diagnostyczne i terapeutyczne
Badania przesiewowe słuchu u noworodków, takie jak testy emisji akustycznych (OAE) i badania potencjałów wywołanych pnia mózgu (ABR), są szybkie, bezbolesne i skuteczne w wykrywaniu problemów ze słuchem. Dzięki tym testom możliwe jest wykrycie nawet najmniejszych nieprawidłowości w działaniu układu słuchowego. Jeżeli w wyniku badań zostaną wykryte trudności ze słuchem, rozpoczęcie terapii jest niezbędne. Może to obejmować stosowanie aparatów słuchowych, terapię logopedyczną lub inne formy rehabilitacji, w zależności od stopnia niedosłuchu. W przypadku wykrycia głębszego niedosłuchu, możliwa jest także interwencja chirurgiczna lub zastosowanie implantów słuchowych, które w znacznym stopniu poprawiają jakość życia dziecka.
Wczesna interwencja a rozwój dziecka
Wczesna interwencja wpływa nie tylko na zdolności komunikacyjne dziecka, ale także na jego rozwój emocjonalny i intelektualny. Noworodki i niemowlęta, które mają problemy ze słuchem, jeśli nie zostaną odpowiednio wspierane, mogą przejawiać opóźnienia w rozwoju intelektualnym oraz trudności w nauce języka i komunikacji. Tylko szybka interwencja daje im szansę na pełne wykorzystanie swojego potencjału rozwojowego. Problem ze słuchem, jeżeli nie zostanie odpowiednio rozwiązany, może prowadzić do trudności w nauce i integracji z rówieśnikami, co może wpłynąć na poczucie własnej wartości dziecka. Dlatego tak ważne jest, aby rodzice i opiekunowie reagowali na wszelkie niepokojące objawy związane z rozwojem słuchu i w razie potrzeby korzystali z pomocy specjalistów.
Przesiewowe badanie słuchu – pierwsza linia obrony
Przesiewowe badanie słuchu przeprowadzane u noworodków w pierwszych dniach życia jest podstawowym narzędziem wykrywania problemów ze słuchem. Dzięki nowoczesnym technologiom medycznym badanie to jest szybkie, bezpieczne i bezbolesne. Wczesne wykrycie problemów pozwala na podjęcie terapii jeszcze przed ukończeniem pierwszego roku życia, co ma kluczowe znaczenie dla rozwoju mowy i umiejętności komunikacyjnych dziecka. Wczesna diagnoza daje szansę na szybkie podjęcie leczenia, które może obejmować stosowanie aparatów słuchowych, terapię logopedyczną oraz inne formy wsparcia. W efekcie dziecko, które otrzyma odpowiednią pomoc na etapie noworodkowym, ma większe szanse na normalny rozwój mowy i komunikacji w przyszłości.
Jakie sygnały mogą świadczyć o problemach ze słuchem u noworodka?
Problemy ze słuchem u noworodków mogą być trudne do zauważenia, ponieważ niemowlęta nie potrafią jeszcze wyraźnie komunikować swoich dolegliwości. Jednak istnieje szereg sygnałów, które mogą sugerować, że dziecko ma trudności ze słyszeniem. Wczesne wykrycie problemu jest kluczowe, ponieważ pozwala na szybkie podjęcie odpowiednich działań terapeutycznych, które mogą pomóc w prawidłowym rozwoju mowy i komunikacji. Poniżej przedstawiamy najczęstsze objawy, na które warto zwrócić uwagę.
1. Brak reakcji na dźwięki otoczenia
Jednym z pierwszych objawów problemów ze słuchem u noworodka jest brak reakcji na dźwięki dochodzące z otoczenia. Jeśli maluch nie reaguje na nagłe, głośne dźwięki, takie jak trzaskanie drzwiami czy głośna muzyka, może to wskazywać na trudności ze słyszeniem. Warto również zwrócić uwagę na to, czy dziecko nie reaguje na dźwięki, które powinny go zainteresować, jak np. dźwięk telefonu czy szczekanie psa.
2. Brak reakcji na imię
W przypadku noworodków brak reakcji na swoje imię może być również sygnałem problemów ze słuchem. Dzieci zaczynają reagować na swoje imię zazwyczaj w wieku około 6 miesięcy. Jeżeli maluch nie reaguje na wołanie, pomimo że nie jest rozproszony innymi bodźcami, może to świadczyć o niedosłuchu. Sygnał ten staje się szczególnie istotny, gdy dziecko nie reaguje na wołanie imienia, nawet gdy znajduje się w spokojnym otoczeniu, w którym nie ma zakłóceń dźwiękowych.
3. Niemożność usłyszenia dźwięków z dalszej odległości
Jeśli dziecko nie reaguje na dźwięki dochodzące z odległości 3-4 metrów, może to wskazywać na ograniczenie zdolności słyszenia. Z czasem, gdy dziecko rośnie, powinno reagować na dźwięki dochodzące z większych odległości. Brak reakcji na dźwięki w odległości 5-6 metrów może wskazywać na problemy ze słuchem, które wymagają konsultacji z lekarzem.
4. Opóźnienie w rozwoju mowy
Opóźnienie w rozwoju mowy jest jednym z najczęstszych objawów problemów ze słuchem. Dzieci, które nie słyszą dobrze, mogą mieć trudności w nauce mowy. Wiek, w którym dziecko powinno zacząć gaworzyć, to około 6 miesiąca życia. Jeżeli noworodek nie zaczyna wydawać dźwięków lub nie gaworzy w odpowiednim czasie, może to być oznaką, że ma problem ze słuchem. Ponadto, jeżeli dziecko nie zaczyna wypowiadać pierwszych słów w wieku około 12 miesięcy, również powinno to skłonić rodziców do konsultacji z lekarzem.
5. Zmiana zachowań w stosunku do głośnych dźwięków
Noworodek, który wcześniej reagował na dźwięki, może zacząć unikać ich lub wręcz nie zwracać na nie uwagi. Na przykład dziecko, które w przeszłości reagowało na dźwięki telewizora, może zacząć ignorować telewizor lub głośne rozmowy. Może to świadczyć o tym, że słyszy dźwięki w sposób nieprawidłowy lub wcale ich nie słyszy, co jest alarmującym sygnałem wskazującym na problemy ze słuchem.
6. Problemy z koncentracją i rozdrażnienie
Problemy ze słuchem mogą również objawiać się trudnościami w koncentracji i rozdrażnieniem. Dzieci z niedosłuchem często stają się bardziej rozdrażnione, ponieważ nie rozumieją, co dzieje się wokół nich. Niezrozumienie otaczających je dźwięków może prowadzić do frustracji, co z kolei może wpłynąć na ich zachowanie. Dziecko może stać się cichsze, mniej aktywne lub wręcz przeciwnie – bardziej pobudzone, starając się przyciągnąć uwagę w inny sposób.
7. Zbyt głośne mówienie lub słuchanie muzyki
Innym sygnałem, który może wskazywać na problemy ze słuchem, jest zbyt głośne mówienie przez dziecko. Jeśli noworodek mówi w sposób bardzo głośny lub jeśli wydaje się, że ma trudności w ocenie, jak głośno mówi, może to być oznaką niedosłuchu. W przypadku starszych dzieci sygnałem może być również to, że słuchają one muzyki czy telewizji w zbyt wysokiej głośności.
8. Zmiana w reakcjach na dźwięki naturalne i codzienne
Warto zwrócić uwagę na to, jak dziecko reaguje na dźwięki, które są stałym elementem jego otoczenia. Jeśli maluch, który wcześniej reagował na odgłosy ptaków, dźwięki otoczenia lub dźwięki własnego ciała, zaczyna ignorować te bodźce, może to być oznaką problemów ze słuchem. Reakcje na te dźwięki są istotnym wskaźnikiem prawidłowego rozwoju słuchu, a ich brak może sugerować, że narząd słuchu nie funkcjonuje prawidłowo. Jeżeli zauważysz u swojego noworodka któryś z tych objawów, niezwłocznie skonsultuj się z pediatrą lub specjalistą. Szybka diagnoza może pomóc w zapobieganiu dalszym trudnościom związanym z rozwojem mowy i słuchu dziecka. Im wcześniej wykryte zostaną problemy ze słuchem, tym większa szansa na prawidłowy rozwój malucha.
Badanie słuchu u noworodka – jakie są przyczyny nieprawidłowych wyników?
Badanie słuchu u noworodków jest niezwykle istotnym etapem w diagnostyce wrodzonych wad słuchu, które mogą wpłynąć na rozwój dziecka. Od 2002 roku w Polsce obowiązuje przesiewowe badanie słuchu u noworodków, które pozwala na wczesne wykrycie potencjalnych problemów z słuchem. Choć większość wyników tych badań jest prawidłowa, czasami pojawiają się wyniki nieprawidłowe, które mogą być wynikiem różnych przyczyn. Zrozumienie, dlaczego takie wyniki mogą wystąpić, jest kluczowe dla podjęcia odpowiednich działań terapeutycznych.
1. Czynniki fizjologiczne wpływające na wynik badania
Jednym z powodów, dla których badanie słuchu u noworodka może dawać wyniki nieprawidłowe, są czynniki fizjologiczne, które niekoniecznie wskazują na trwałe problemy ze słuchem. Wśród najczęstszych przyczyn tego typu znajdują się:
- Obecność woskowiny w uchu: Zalegająca woskowina może zakłócić przepływ dźwięków, co utrudnia prawidłowy wynik testu. Jest to jedna z najczęstszych przyczyn nieprawidłowego wyniku przesiewowego badania słuchu u niemowląt.
- Niepełna współpraca z dzieckiem: Noworodki, zwłaszcza w pierwszych dniach życia, mogą mieć trudności z pozostaniem w bezruchu lub utrzymaniem pozycji wymaganej do wykonania badania. Utrudnia to prawidłowe przeprowadzenie testu.
- Zaburzenia w przebiegu badania: Czasami błędy w wykonaniu badania, takie jak nieodpowiednia technika przeprowadzenia testu lub niewłaściwe ustawienie sondy, mogą prowadzić do fałszywych wyników.
2. Czynniki medyczne związane z niedosłuchem u noworodków
Nieprawidłowy wynik badania może również wskazywać na obecność problemów zdrowotnych, które wymagają dalszej diagnostyki. Warto zwrócić uwagę na następujące czynniki medyczne:
- Infekcje w okresie ciąży: Infekcje TORCH (toksoplazmoza, inne infekcje, różyczka, cytomegalia, wirus opryszczki) mogą prowadzić do uszkodzenia narządu słuchu u noworodka. Dzieci urodzone przez matki z takimi infekcjami są bardziej narażone na wady słuchu.
- Choroby genetyczne: Wrodzone wady słuchu mogą być wynikiem czynników dziedzicznych. Zmiany w genach mogą prowadzić do uszkodzenia ucha wewnętrznego, nerwu słuchowego lub innych struktur odpowiedzialnych za odbiór dźwięków.
- Uszkodzenia podczas porodu: Trudności podczas porodu, takie jak niedotlenienie noworodka, mogą prowadzić do uszkodzeń słuchu. Tego typu problemy mogą wynikać z urazów mechanicznych lub innych powikłań porodowych.
3. Rola badań uzupełniających w przypadku nieprawidłowych wyników
W przypadku, gdy badanie przesiewowe słuchu u noworodka wykazuje wynik nieprawidłowy, konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych testów diagnostycznych w celu potwierdzenia lub wykluczenia problemów ze słuchem. Wśród najczęściej stosowanych badań znajdują się:
- Tympanometria: Badanie to służy do oceny stanu ucha środkowego, wykrywając problemy takie jak zapalenie ucha środkowego czy niedrożność trąbki Eustachiusza.
- ABR (słuchowa odpowiedź pnia mózgu): To badanie pozwala ocenić funkcjonowanie ślimaka, nerwu słuchowego oraz pnia mózgu, pomagając wykryć uszkodzenia w drogach słuchowych na poziomie centralnym.
- Behawioralna audiometria obserwacyjna: Jest to metoda diagnostyczna polegająca na obserwowaniu reakcji dziecka na dźwięki w celu określenia progu słyszenia i lokalizacji ewentualnych uszkodzeń słuchu.
4. Inne przyczyny fałszywie dodatnich wyników badania słuchu
Choć większość nieprawidłowych wyników wynika z fizjologicznych i medycznych przyczyn, warto pamiętać także o innych, mniej oczywistych czynnikach:
- Stan emocjonalny matki: Stres i napięcie emocjonalne matki mogą mieć wpływ na dziecko, a to może prowadzić do zaburzeń w przeprowadzaniu badania.
- Nieodpowiednie warunki podczas badania: Zewnętrzne czynniki, takie jak hałas w otoczeniu, mogą również wpływać na wynik testu, zwłaszcza w przypadku badań przeprowadzanych w szpitalu.
- Wiek dziecka: U noworodków, szczególnie w pierwszych dniach życia, narząd słuchu może jeszcze nie być w pełni rozwinięty, co może prowadzić do przejściowych trudności w przeprowadzeniu badania.
Wyniki nieprawidłowe nie muszą oznaczać trwałego uszkodzenia słuchu u noworodka. Ważne jest, aby w przypadku wątpliwości rodzice nie rezygnowali z dalszej diagnostyki i jak najszybciej skonsultowali się z lekarzem specjalistą.